Σάββατο 27 Απριλίου 2013

Ήρθε ο Λάζαρος, ηρθάν τα Βάγια...........

Μεγάλη Εβδομάδα για μικρά παιδιά!!!

(Μέρος 1ο)


Αγαπημένοι μου φίλοι,

Χρόνια πολλά!!!

Σάββατο του Λαζάρου σήμερα κι εγώ ταξιδεύω στο παρελθόν μου με σύμμαχο τις γνώσεις του παρόντος.......

Σαν τώρα θυμάμαι να μαζεύω με τον παππού μου την παραμονή λουλούδια από τους αγρούς και να τα τοποθετώ με ευλάβεια πάνω στο τραπέζι της κουζίνας ζητώντας από τη μανούλα μου να με βοηθήσει στο στόλισμα του καλαθιού μου.


Ανυπομονούσα να τραγουδήσω τα κάλαντα του Λαζάρου και να μαζέψω αυγά και γλυκίσματα (τα πρώτα για να τα βάψω με τη μαμά τη Μεγάλη Πέμπτη και τα δεύτερα για να τα μοιραστώ με τον αδερφό μου). Οι συγγενείς βέβαια πάντα μου έδιναν και φιλοδώρημα το οποίο κρατούσα για να πάρω δώρο στη μανούλα μου στη γιορτή της μητέρας...


Τα κάλαντα όμως αυτά διαφέρουν από περιοχή σε περιοχή είτε σε λόγια είτε σε μελωδία... Τα κορίτσια στο σχολείο μου τραγουδούσαν την ίδια μελωδία αλλά με διαφορετικά λόγια... Εκείνες τραγουδούσαν για τη χαρά της ζωής και της Ανάστασης του φίλου του Χριστού, του «αγέλαστου» Λάζαρου... Το τραγούδι τους λοιπόν ήταν κάπως έτσι:

Ήρθε ο Λάζαρος, ήρθαν τα Βάγια
ήρθ' η Κύριακή που τρων τα ψάρια.
Σήκω Λάζαρε και μην κοιμάσαι
ήρθε η μάνα σου από την Πόλη.
Σου' φερε χαρτί και κομπολόι,
γράψε Θόδωρας, γραψέ Δημήτρης,
γράψε λέμονια και κυππαρίσι.
Οι κοτούλες σας αυγά γεννούνε
δως και μας και μας να τα χαρούμε
και του χρόνου να τα ξαναπούμε...

ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ!!!

Τα δικά μου πάλι κάλαντα διέφεραν και μιλούσαν για το φόβο και τον τρόμο, για όσα ο Λάζαρος  γνώρισε στον άλλο κόσμο και του άφησαν τόσο βαθιά σημάδια στην ψυχή του που, λέει η παράδοση, μετά την Ανάσταση του δε γέλασε παρά μόνο μια φορά.

Τα έμαθα στην Πολιτιστική Εστία Μικρασιατών "Ίωνες"  και ήταν από την περιοχή Αλάτσατα Μ.Ασίας:

Ήρθε ο Λάζαρος, ήρθαν τα Βάγια
ήρθ' η Κύριακή που τρων τα ψάρια.
Κάτω κει κατω στη Βιθυνία
κλαίει η Μάρθα, κλαίει κι η Μαρία.

Πες μου Λάζαρε, πες μου τι είδες 
εις τον Άδη κάτω που επήγες.
Είδα φόβους, είδα μαύρους τρόμους
είδα βάσανα, ειδά και πόνους.

Δώστε μου λίγο κρύο νεράκι
να ξεπλύνω το πικρό φαρμάκι
και τον πόνο τον ξηρών χειλέων και 
μη με ρωτάτε άλλο πλέον.

Δώστε μου και μία δέκαρίτσα
να τη βάλω μέσα στην τσεπίτσα.
Και του χρόνου πάλι και να ζήτε 
την Ανάσταση να την ιδείτε.

Καλή Ανάσταση!!! 

 
Στην Ν.Ιωνία Βόλου και φυσικά στο Βόλο βγαίναμε μόνο τα κορίτσια για τα κάλαντα.... οι Λαζαρίνες δηλαδή κι όχι τα αγόρια... Το έθιμο αυτό κρατάει από την τουρκική σκλαβιά ακόμα που τα κορίτσια δεν έβγαιναν συχνά έξω από το σπίτι επειδή τα ήθη της εποχής και ο φόβος της αρπαγής τους από τους Τούρκους τις περιόριζαν, δίνονταν με αυτό το τρόπο κάποιες ελευθερίες: γίνονταν αλληλογνωριμίες και νυφοδιαλέγματα και σε λίγο καιρό ακολουθούσαν τα προξενιά, τα αρραβωνιάσματα και οι γάμοι.

Σε πολλές περιοχές τα κορίτσια ντύνονταν παραδοσιακά στη δική μου πάλι όχι.... κρίμα γιατί το βρίσκω πραγματικά πολύ όμορφο!!!

Μα δεν είναι πανέμορφες;;;

Ιστορία του Λάζαρου....

Η ιστορία του Λάζαρου όμως αρέσει πολύ και ταυτόχρονα συγκλονίζει ένα μικρό παιδί... Τι είναι ο θάνατος; Τι σημαίνει Ανάσταση; Πως γίνεται ο Λάζαρος να ήταν νεκρός 4 ημέρες και με το "Λαζαρε, δεύρο έξω" βγήκε από το μνήμα περπατώντας;

Υπάρχουν κάποια συναισθήματα που οφείλουμε να δουλέψουμε με τα παιδιά μας πριν γνωρίσουν την ιστορία του αγίου Λάζαρου είτε είμαστε γονείς είτε εκπαιδευτικοί:

  • Λύπη (θάνατος)
  • Φόβος
  • Αγάπη 
  • Χαρά (Ανάσταση)


Εδώ θέλω να σας προτείνω ένα βιβλίο το οποίο προσωπικά μου έχει λύσει άπειρες φορές τα χέρια και είναι:


Με το υπέροχο αυτό βιβλίο, που αξίζει πραγματικά να αγοράσετε το παιδί μαθαίνει μέσα από πίνακες ζωγραφικής, μουσικά κομμάτια, παιχνίδια, εργασίες και παιδικά βιβλία (όλα αυτά τα έχει προτεινόμενα μέσα στο βιβλίο), να διαχειρίζεται καλύτερα τα συναισθηματά του.

Ένα  επίσης όμορφο έθιμο που γίνεται στην Γαλλία είναι το κυνήγι του αυγού του Πάσχα και μου αρέσει πολύ να το παίζω με το γιο μου και τους μαθητές μου την Παρασκευή πριν το Σάββατο του Λαζάρου.
 Τα παιδιά μαζεύουν σοκολατένια αυγά στην αυλή του Σχολείου (ή μέσα στο σπίτι αν το κάνετε με τα παιδάκια σας) και γεμίζουν τα καλάθια τους με μικρά σοκολατένια αυγά, τα οποία είναι κρυμμένα σε κάθε γωνιά.


Στην τάξη με τα παιδιά μου παίζουμε και το παρακάτω παιχνιδάκι... Ελπίζω να σας αρέσει!!!
Κάποιο παιδάκι έχει κλείσει τα ματάκια του και κάποιο άλλο το προσέχει να μη "κλέψει"... κρύβουμε το σοκολατένιο αυγό κι εκείνο ανοίγει τα μάτια του. Προσπαθεί να το βρει με τη βοήθειά μας: όταν είναι μακρυά παίζουμε με τα κρουστά όργανα της τάξης Piano (σιγά) καθώς πλησιάζει mf (μέτρια) και αν το φτάσει Forte (δυνατά). 

 
Αν είναι τυχερός η σοκολατένια απόλαυση γίνεται δική του....
(Καλό θα ήταν να έχετε ρωτήσει τις μανούλες αν επιτρέπουν σοκολατάκια... μπορείτε να το παίξετε με σπιτικά κουλουράκια που θα φτιάξουν οι ίδιες... ίσως και λαζαράκια... ).

Η Μεγάλη Εβδομάδα μπορεί να είναι  "Μεγάλη" και σημαντική για τα μικρά μας αν εμείς γονείς κι εκπαιδευτικοί το θελήσουμε...

Τι λέτε;;;

Σας φιλώ....