Κάθε αρχή και δύσκολη.....
Πριν αρκετό καιρό αποφάσισα να δημιουργήσω αυτό εδώ το blog με πολύ αγάπη αλλά τελικά η διεύθυνση του Σχολείου που εργαζόμουνα μου το "απαγόρευσε" γιατί θεωρούσε πως θα έπρεπε μόνο ένα blog (του Σχολείου) να υπηρετώ...
Μέσα μου όμως ήθελα τόσα πολλά να πω στους γονείς των παιδιών μου που δε θα μπορούσα να εκφράσω με την έγκριση της Διεύθυνσης. Η αλήθεια είναι πως πέρασε τέσσερα πανέμορφα χρόνια με τα παιδιά μου σε αυτό το Σχολείο και το μόνο που θα ήθελα είναι να θυμάμαι μόνο τις όμορφες στιγμές. (δεν υπήρχαν και πολλές άσχημες αλλά λέμε τώρα).
Φέτος συνεργάζομαι με ένα άλλο Σχολείο το οποίο είναι ΚΈΝΤΡΟ ΞΕΝΩΝ ΓΛΩΣΣΩΝ αλλά για εμένα Σχολείο είναι κι αυτό κι οτιδήποτε εκπαιδεύει τα παιδιά μας. Εκεί βρήκα λοιπόν το λιμάνι μου.... ένα Σχολείο ανοιχτό σε ιδέες και οράματα....
Η γνωριμία μου μαζί με τους ανθρώπους που δουλεύουν για τα παιδιά ήταν διασκεδαστική αφού με προσκάλεσαν ως κλόουν για την αποκριάτικη εκδήλωση που θα έκαναν για τα παιδιά του Σχολείου.
Το πάρτυ πέρασε πολύ γρήγορα σα νερό κι όλοι διασκεδάσαμε πολύ...
Οι μαμάδες και οι κυρίες στο πουλάκι τσίου.. |
Το διασκεδάσανε πολύ........ |
Χορός για τους μικρούς μας ήρωες.... |
Το πιο δυνατό όνομα... |
Χορός.... |
Μπαλονομαχίες..... |
Και ναι περάσαμε τόσο όμορφα που είπαμε να συνεργαστούμε και να "αγαπηθούμε" ώστε να φτιάξουμε ένα νέο "προζύμι" μια νέα "μαγιά" από δραστηριότητες σε ένα Σχολείο που Εκπαιδεύει αλλά δε παιδεύει.....
Υ.Γ: Ελπίζω να τα πήγα καλά για πρώτη φορά...... Σας φιλώ.....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ανυπομονώ για τα σχολιά σας ! ! ! !