Μ.Δευτέρα - Μ.Τρίτη και συναισθήματα............

Μεγάλη Εβδομάδα για μικρά παιδιά!!!

(Μέρος 4ο) 

 

Αγαπημένοι μου φίλοι,

Χριστός Ανέστη!!!

Αν και καθυστερημένα και παρόλο την κούραση των ημερών, είμαι "υποχρεωμένη" να ολοκληρώσω τη Μεγάλη Εβδομάδα για μικρά παιδιά.... 

Τη Μ.Τρίτη λοιπόν, το βράδυ ψάλλεται στις Εκκλησίες ο όρθρος της Μεγάλης Τετάρτης. Στην υμνολογία κυριαρχεί το γεγονός της αλείψεως του Κυρίου δια μύρων υπό πόρνης γυναικός, ενώ ψάλλεται ένα από τα πιο γνωστά και δημοφιλή τροπάρια της θρησκευτικής υμνολογίας: Το τροπάριο της Κασσιανής.

Φυσικά είναι πολύ δύσκολο να μιλήσουμε για αμαρτίες σε αυτή την ηλικία......όμως κάθησα και σκέφτηκα.... Τι είναι η αμαρτία; Είναι ένα αρνητικό συναίσθημα; Παράβαση κανόνων; Κάνουμε παραβάσεις γιατί δε σεβόμαστε και δεν εκτιμούμε τόσο τον εαυτό μας, όσο και τους άλλους;

 

 Γιαυτό λοιπόν σκέφτηκα πως τη Μ.Τρίτη θα ήταν όμορφο να συζητήσουμε με τα παιδιά μας για:

 

• θετικά και αρνητικά συναισθήματα
• κανόνες της τάξης ή του σπιτιού
• αυτοεκτίμηση

Θετικά και αρνητικά συναισθήματα

 Τα θετικά και τα αρνητικά συναισθήματα είναι ο "καρπός" και η "ξηρασία" του ανθρώπου αντίστοιχα......(μπορούμε να το δουλέψουμε κι από τη Μ.Δευτέρα).

 

 Υπάρχουν άπειρα συναισθήματα που καλό θα ήταν τα παιδιά να γνωρίσουν μέσα από το παιχνίδι αλλά κι από διάφορα παραμύθια...

 

 

Ένα βιβλίο που μου αρέσει πολύ είναι: 

Τα συναισθήματα, από τη λύπη ως τη χαρά (εκδόσεις Κέδρος)

"Μέσα από το βιβλίο αυτό, που παρουσιάζει με απλό και ρεαλιστικό τρόπο καθημερινές καταστάσεις, τα παιδιά θα διευκολυνθούν στο να εκφράσουν και να κατονομάσουν τα συναισθήματά τους.
Οι δραστηριότητες και τα παιχνίδια που προτείνονται στο τέλος του βιβλίου θα τα βοηθήσουν να τα εξερευνήσουν, ενώ, χάρη στις συμβουλές που θα διαβάσουν, οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί θα βοηθηθούν στην προσπάθειά τους να μιλήσουν στα παιδιά για θέματα που τα απασχολούν."

Βέβαια να σας υπενθυμίσω το βιβλίο που αγαπώ και μ' έχει βοηθήσει άπειρες φορές... 

«Ο κήπος των συναισθημάτων» των Νίκης Κάντζου, Ρένας Δαμηλάκη, Ζέτας Λαμπρινέα Γρηγόρης Κανελλόπουλος εκδόσεις ΔΙΠΤΥΧΟ...

 

Κανόνες της τάξης ή του σπιτιού 

 

Στην τάξη καλό θα ήταν να έχετε δημιουργήσει με τα παιδιά σας  τους κανόνες ή το συμβόλαιο  από την αρχή της σχολικής χρονιάς  και καθόλη τη διάρκεια να τους έχετε κάπου, ώστε να τους βλέπουν και να θυμούνται τι είναι καλό και τι όχι...  

 

Μπορείτε αν η ομάδα "τραβάει" να μιλήσετε και για τους κανόνες της κοινωνίας, αν αυτοί συμφωνούν σε κάποια σημεία με τους δικούς σας και να καταλήξετε πως το Σχολείο είναι ένας μικρός κόσμος τον οποίο πρέπει να σεβόμαστε αλλά και να υπακούμε στους νόμους του.... 

 

Σας προτείνω να περάσετε μια βόλτα από εδώ:

 

http://dreamskindergarten.blogspot.gr/2011/08/blog-post_5905.html 

κι από εδώ....

http://www.kindykids.gr/teachers-material/classroom-cards/388-kartes-routines-nhpiagvgeio.html

Αν όμως είστε γονείς και το έχετε αμελήσει μη χάνετε χρόνο και περάστε από εδώ....

http://www.kindykids.gr/parents/548-kanones-spiti.html

Τα παιδιά λατρεύουν τους κανόνες, όσο κι αν σας φαίνεται αυτό παράξενο και νιώθουν ασφαλή μαζί τους... Όταν υπάρχουν κανόνες το παιδί μαθαίνει να σέβεται και να εκτιμά τον εαυτό του και τους γύρω του!!!

Αυτοεκτίμηση

Είναι αλήθεια πως τα αρνητικά συναισθήματα "νικάνε" τα θετικά γιατί δεν έχουμε μάθει να εκτιμούμε τον εαυτό μας... Αν δεν υπάρχει αυτοεκτίμηση, όταν δεν αγαπούμε και δε σεβόμαστε τον εαυτό μας, δε μπορούμε να αγαπήσουμε,  να εκτιμήσουμε να σεβαστούμε τους άλλους....

Γιαυτό οφείλουμε να μάθουμε την αυτοεκτίμηση στα παιδιά με καθημερινά κι απλά παιχνίδια, ώστε να τους γίνει βίωμα σιγά σιγά....

Ο φακός

Ένα παιχνιδάκι που τους αρέσει είναι ο φακός.... Οι κουρτίνες τραβηγμένες κι είναι λίγο σκοτεινά... εσείς κρατάτε το φακό και ξαφνικά τον ανοίγεται ρίχνοντας το φως στα ποδαράκια ενός παιδιού το οποίο πρέπει να πει γρήγορα τρία πράγματα που αγαπάει στο ίδιο... 
(γίνεται μέχρι να μιλήσουν όλα τα παιδάκια)
Σε παραλλαγή αυτού θα μπορούσατε να ζητήσετε να σας πουν ποιο φίλο τους αγαπούν και γιατί....

Το καπέλο

Χαρούμενη μουσική κι ένα καπέλο που περνάει κεφάλι κεφάλι από όλα τα παιδιά.... όταν όμως η μουσική σταματά και το καπέλο βρήκε κεφαλάκι τα ξαποστάσει το παιδί θα πρέπει να πει κάτι στο οποίο είναι πολύ καλός να κάνει πχ: είμαι καλός στη ζωγραφική...

Θα ήταν καλό επίσης να ενθαρρύνεται κι εσείς τα παιδιά λέγοντας "Μπράβο", "Πολύ καλή προσπάθεια", "Συνέχισε έτσι", "Είσαι πολύ καλός-ή σε αυτό που κάνεις", "Θα μου μάθεις κι εμένα;"

Κλείνοντας να σας προτείνω κι ένα τελευταίο βιβλίο που μπορεί να σας βοηθήσει με το χειρισμό των συναισθημάτων στα μικρά παιδιά σας:

Μουσικοκινητικά παιχνίδια με άξονα τα σναισθήματα (εκδόσεις Διάπλαση).

 

Σας φιλώ....